Colombo Tag

วันนี้ต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 เช้าตรู่ รีบเตรียมตัวเพื่อขึ้นรถไฟไปสิกิริยา ถามเจ้าของบ้านไว้ตั้งแต่เมื่อวานว่าช่วงเช้าๆ จะมีรถตุ๊กๆ ไหมแถวนี้? เขาก็บอกว่ามีวิ่งตลอดเลย ไม่ต้องห่วง วันนี้เดินออกมาแป๊ปเดียวก็เจอ แต่พอนั่งรถไปได้สักพัก ก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์ เพราะค้นดูในกระเป๋าแล้วไม่เจอ เลยต้องย้อนกลับไปเอาอีก โทรบอกเจ้าของบ้าน แล้วบอกให้ตุ๊กๆ รีบบึ่งกลับไปเอา ทุกอย่างวุ่นวาย หลังจากที่ได้โทรศัพท์คืนมา ก็ต้องบอกให้ตุ๊กๆ ซิ่งไปเลย! เพราะกลัวว่าจะไม่ทัน แต่สุดท้ายก็ไปถึงทันเวลา เกือบไปละเรา ไอโฟนยังผ่อนไม่ครบเลยตอนนั้น ฮ่าๆ ซื้อตั๋วรถไฟเสร็จปุ๊ปก็แวะซื้อขนมปังจากร้านขายของชำแถวๆ สถานีไว้กินบนรถไฟด้วย เป็นขนมปังก้อนธรรมดาๆ ไส้ไข่ ผัก หรือไส้กรอก พอประทังความหิวตอนอยู่บนรถไฟได้   นั่งรถไฟจากโคลัมโบไปสิกิริยา   นั่งรถไฟไปสิกิริยา รถไฟจากโคลัมโบ (Colombo) ไปฮาบารานะ (Habarana) มี 2 รอบต่อวัน คือ รอบเช้า 6.05 - 11.06 น. และรอบค่ำ...

วันแรกในโคลัมโบหมดลงอย่างรวดเร็ว เพราะพวกเรามัวแต่หาที่พักกันอยู่นานกว่าจะเจอ ในเว็บไซต์เขียนไว้ว่าบ้านเลขที่ 16 แต่เดินหารอบๆ ก็เจอแต่บ้านเลขที่ 16A แถมเลขที่บ้านที่อยู่ติดกันไม่ได้เรียงต่อกันอีกต่างหาก พอลองถามคนแถวนั้นดู ก็ไม่มีใครรู้จักบ้านหลังนี้เลย พระอาทิตย์ตก ฟ้าเริ่มมืด อยู่ข้างนอกค่ำๆ แบบนี้ไม่ดีแน่ ฉันลองโทรเบอร์ที่เขาให้ไว้บนเว็บไซต์แต่กลับไปโผล่ต่างประเทศเฉยเลย กะว่าจะส่งอีเมลถาม แต่เห็นอีกเบอร์ที่แนบไว้ในอีเมลพอดี เลยลองโทรดูอีกครั้ง คราวนี้เป็นเจ้าของที่พักรับ โล่งอกไปที! สรุปที่พักของเราก็คือบ้านเลขที่ 16A นั่นแหละ เอะใจอยู่แต่ก็ไม่กล้ากดกริ่งถามตั้งแต่ทีแรก ลองนั่งรถเมล์ในศรีลังกาครั้งแรก!   มื้อแรกในศรีลังกา   เจ้าของเปิดบ้านออกมาต้อนรับและแนะนำสถานที่เล็กน้อย พวกเราวางของเสร็จสรรพก็รีบออกไปหามื้อเย็นกินทันทีเพราะต่างคนต่างหิว ร้านแรกที่เห็นเป็นร้านขายพิซซ่า ตกแต่งอย่างดี แต่พวกเราเลือกที่จะเดินผ่าน มาเที่ยวศรีลังกาทั้งทีก็ต้องกินอาหารพื้นเมืองของศรีลังกาสิ! เดินต่อมาอีกนิดก็เจอร้านอาหารเล็กๆ ร้านหนึ่งที่หน้าตาละม้ายคล้ายร้านขายข้าวราดแกงบ้านเรา มีอาหารวางเรียงรายให้เลือก เป็นโรตีเปล่า แกงต่างๆ และซาโมซ่า (Samosa) หรือโรตีทอดทรงสามเหลี่ยม สอดไส้ด้วยมันฝรั่ง เนื้อไก่บด พริก และพริกไทย แนวๆ อาหารอินเดีย ฉันเลือกกินโรตีคู่กับแกงกะหรี่ไก่ที่แทบมองไม่เห็นเนื้อไก่เลย อดคิดถึงอาหารไทยไม่ได้ตั้งแต่วันแรก.. ชอบความตกแต่งที่นั่งในรถเมล์ด้วยผ้าลูกไม้ แถมไม่แกะพลาสติกด้วย ใหม่กริ๊บ เช้าวันต่อมา.. เจ้าของบ้านเตรียมมื้อเช้าไว้ให้เป็นข้าวที่หุงโดยใช้นม...

ทำไมถึงไปเที่ยวศรีลังกา? ฉันสนใจประเทศนี้ครั้งแรกตอนที่เห็นเพื่อนชาวต่างชาติถ่ายวิดีโอลงอินสตาแกรม เขากำลังขับมอเตอร์ไซด์อยู่ดีๆ ก็มีช้างโผล่มาทำท่าจะวิ่งพุ่งเข้าหาจากข้างถนน จนต้องรีบบึ่งมอเตอร์ไซด์หนีพร้อมกับเสียงตกใจปนหัวเราะ หรือลงรูปบ้านต้นไม้พร้อมกับแคปชั่นว่า "childhood dream comes true" ฉันได้ยินชื่อของประเทศนี้อีกครั้งจากพี่ที่รู้จักอีกคน เขาบอกว่าอยากจะลองนั่งรถไฟในศรีลังกาดูสักครั้ง.. ตอนแรกฉันนึกไม่ออกเลยว่าจะไปเที่ยวที่ไหนดีในศรีลังกา เพราะแทบไม่รู้จักหรือได้ยินเกี่ยวกับที่เที่ยวในประเทศศรีลังกามาก่อน แต่พอลองค้นหาดูก็พบว่ามีสถานที่ที่น่าสนใจไม่น้อยเลย แม้นักท่องเที่ยวบางคนบอกว่าด้วยสภาพอากาศ อาหาร และค่าครองชีพที่ไม่ต่างกันมากนัก ประเทศไทยของเราน่าสนใจกว่า.. แต่ 9 วันที่ฉันได้ใช้เวลาอยู่ในศรีลังกา บอกได้เลยว่าไม่พอ! บ้านต้นไม้ในเมืองสิกิริยา (Sigiriya) ประเทศศรีลังกา   วีซ่าท่องเที่ยวประเทศศรีลังกา   ไปเที่ยวศรีลังกาต้องขอวีซ่าด้วยแต่ก็ไม่ยุ่งยากเลย ราคาวีซ่าท่องเที่ยวของศรีลังกาอยู่ที่ประมาณ 40$ (1,100 บาท) ฉันทำวีซ่าไปศรีลังกาแบบออนไลน์ กรอกข้อมูลให้เรียบร้อย เสร็จปุ๊ปก็จ่ายเงินออนไลน์ แล้วก็ปริ้นอีเมลยืนยันเก็บไว้เป็นหลักฐานให้กับตม.ที่นู่น ผู้อ่านสามารถเข้าไปดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่หัวข้อ Get in - Visa Rules ในเว็บไซต์ Wiki Voyage ได้เลย ปกติฉันจะดูข้อมูลท่องเที่ยวในต่างประเทศผ่านเว็บไซต์นี้ที่เป็นแหล่งข้อมูลฟรี ใครที่อยากแชร์ประสบการณ์ตรงก็สามารถเข้าไปอัปเดตข้อมูลต่างๆ ให้กับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ได้...