14 Oct 9 วันในศรีลังกาตอนที่ 7 : ชิวๆ ที่กอลล์ เมืองติดทะเลของศรีลังกา
กระท่อมริมทะเลที่กอลล์
หนีความหนาวบนเขามาชิวๆ ที่ชายหาดทางใต้ของประเทศศรีลังกาอย่างกอลล์ (Galle) กันบ้าง เราจองที่พักเป็นกระท่อมเล็กๆ ริมทะเลของชาวบ้านที่นี่ชื่อว่า Rosa Shashi Cabanas Hut in Galle ราคาแค่ประมาณ 300 บาทต่อคืน นั่งตุ๊กๆ มาจากสถานีรถบัสแค่ 40 บาทก็ถึงแล้ว
กระท่อมถูกสร้างขึ้นที่หลังบ้านของเจ้าของที่พักเอง มีทั้งหมด 2 หลังถ้วน คือหลังที่เราจอง ส่วนอีกหลังเขากำลังปรับปรุงอยู่ ฮ่าๆ มีวิวเป็นชายหาดส่วนตัวหน้าที่พัก ที่นี่เงียบสงบมาก แทบไม่มีคนเลย แม้ใกล้ๆ กันจะมีโรงแรมหรูขนาดใหญ่ตั้งอยู่ก็ตาม ส่วนบ้านข้างๆ มีเรือประมงจอดอยู่ด้วย ตอนเย็นๆ ก็เห็นเขาออกมาจับปลา
วิวจากห้องพักที่กอลล์
Beach Trash Collector
คลื่นทะเลที่นี่ค่อนข้างสูง มีธงสีแดงปักอยู่เพื่อเป็นการเตือนว่าไม่ควรออกไปว่ายน้ำเล่นไกลๆ เราออกไปยืนเล่นที่ริมหาดสู้กับคลื่นสักพัก แรกๆ ก็สนุกดี หลังๆ คลื่นเริ่มจะพาไปไกล ต้องถอยไปเล่นหลังโขดหินแทน บนชายหาดมีสารพัดเปลือกหอยที่ถูกพัดเข้าฝั่ง มีปูดำแอบอยู่ตามโขดหินเยอะมาก แล้วก็มีปูเสฉวนตัวโตด้วย
แต่อีกอย่างที่ไม่อยากให้มีแต่ดูเหมือนว่าจะขาดไม่ได้ในทะเลหลายแห่งของโลกก็คือขยะตามชายหาด! ที่นี่มีให้เห็นไม่น้อยเลย ทั้งถุงพลาสติก ขวดน้ำ หรือแม้กระทั่งหลอดไฟ! เราเก็บกันแค่แป๊ปเดียวก็ได้ขยะมากองหนึ่ง
ฉันเริ่มไปเที่ยวทะเลไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน ครั้งหนึ่งตอนไปเที่ยวที่สัตหีบ ในขณะที่คนอื่นกำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ฉันเห็นฝรั่งคนหนึ่งกำลังเดินถือถุงพลาสติกใบใหญ่เก็บขยะริมชายหาดอยู่คนเดียว ภาพนั้นสะกิดให้ฉันฉุกคิดขึ้นมาว่าอยากจะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างเพื่อเปลี่ยนแปลงแบบเขาบ้าง เราจะเที่ยวทะเลสนุกได้ยังไง ถ้าทะเลยังเต็มไปด้วยขยะแบบนี้
ก่อนหน้านี้ฉันไปเที่ยวโอกินาว่ากับเพื่อน ทะเลที่นั่นน้ำใสแล้วก็สะอาดมาก เดินออกไปจากชายหาดแค่ไม่กี่ก้าวก็เจอปลาเต็มไปหมด เพราะคนญี่ปุ่นเขาดูแลเรื่องความสะอาดเป็นอย่างดี สองเกาะที่ฉันได้ไปจะไม่มีร้านอาหารมาเปิดอยู่ติดกับชายหาดเลย
พอครั้งนี้ได้มาเที่ยวทะเลอีกครั้ง ฉันเลยชวนแฟนออกไปเก็บขยะตามชายหาดกันสักนิด มันไม่ได้ใช้เวลามากขนาดนั้น แล้วมันก็ทำให้รู้สึกดีกว่าการมาเที่ยวโดยที่เพิกเฉยกับขยะที่เห็นอยู่ตรงหน้า มันอาจจะไม่ได้สร้างการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่อะไร แต่การเปลี่ยนแปลงนั้นเกิดขึ้นแล้วอย่างน้อยในใจเรา หรืออาจจะในใจคนอื่นที่มองมาเห็นเราด้วยก็ได้ เหมือนที่มันเคยเกิดขึ้นกับฉัน
วิวพระอาทิตย์ตกที่กอลล์
แต่ที่น่ารักก็คือที่พักของเราถูกตกแต่งไปด้วยของรีไซเคิลเต็มไปหมด มีโต๊ะไม้ที่ตกแต่งด้วยขวดแก้วบรรจุทรายกับเปลือกหอย หน้าจอทีวีเก่าถูกนำมาวางไว้ใต้ทรายให้เป็นทางเดินจะได้ไม่ต้องเหยียบทรายตลอดเวลา มีเอาก้อนหินสวยๆ มาตกแต่งโดยรอบ เราใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการอ่านหนังสือริมชายหาด รับลมทะเล แล้วก็ฟังเสียงคลื่นไปด้วย เหนื่อยกันมาหลายวันแล้ว ได้พักชิวๆ ริมทะเลแบบนี้บ้างก็ดี
ตกเย็นพวกเราออกไปเดินเล่นริมชายหาด เฝ้ารอดูพระอาทิตย์ตกกัน วิวพระอาทิตย์ตกที่กอลล์เป็นวิวพระอาทิตย์ตกที่สวยที่สุดในชีวิตที่ฉันเคยได้เจอเลยล่ะ
ข้าวราดแกงศรีลังกาในกอลล์
เดินดุ่มๆ ออกไปหาอะไรกินก็เจอร้านขายของชำร้านหนึ่งที่มีมุมขายข้าวมุมเล็กๆ อยู่ด้วย พวกเขาขายข้าวราดแกงเหมือนกับของบ้านเราเลย แต่ให้ตักข้าวและกับเองตามที่ต้องการ ลองเปิดหม้อดูเจอแกงปลาที่หน้าตาดูเผ็ดมาก นี่แหละคือรสชาติที่ตามหา เพราะฉันเป็นคนชอบกินเผ็ด อาหารภาคใต้ของศรีลังกานี่รสชาติจัดจ้านไม่แพ้อาหารใต้บ้านเราเลย
ได้อาหารแล้ว คำถามที่ต้องถามตามมาก็คือ “Do you have ceylon tea?” คำตอบคือมี เอามาเสิร์ฟเป็นเหยือกเลย ฟิน รินเติมได้หลายแก้ว
กอลล์ เมืองท่าของศรีลังกา
พยายามโบกรถบัสหลายคันที่ขับผ่านแต่ก็ไม่มีคันไหนจอด เราเลยเข้าไปในตัวเมืองด้วยตุ๊กๆ แทน จะออกไปตามล่าหาร้านปูราคาถูกที่มีเขียนไว้ใน Wikivoyage แต่พวกเราก็หาร้านที่ว่าไม่เจอ ระหว่างนั้นมีคนศรีลังกาคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทาย บอกว่าสามารถพาเดินไปร้านที่มีปูขายได้ แล้วบ้านของเขาก็อยู่แถวนั้นพอดี เลยพาเราแวะซื้อชาที่บ้านนางขายเป็นของฝากด้วยซะเลย
คิดในใจ.. กูว่ากูโดนละ โดนหลอกให้มาซื้อของ ฮ่าๆ แต่อยากได้ชาซีลอนกันอยู่แล้วก็เลยซื้อมา 2 ถุงใหญ่ ราคาประมาณ 300 บาท
จากนั้นเขาก็พาเดินไปที่ร้านอาหารหนึ่ง แต่มีแค่ปูผัดพริกเผ็ดตัวเล็กๆ สักพักก็พาไปที่ร้านของเพื่อนเขาต่อ แต่ร้านนี้ไม่มีปูมีแต่กุ้ง พยายามจะขายกุ้งให้เรา แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราตามหา เขาเลยพาไปอีกร้านที่ขายซีฟู้ด แต่ราคาแพงมาก เราเริ่มเหนื่อยเพราะเดินไปจนทั่ว เลยบอกปัดไปว่าขอบคุณมาก แต่ว่าเราคงแวะกินร้านอาหารข้างๆ กันนี่แหละ เพราะราคาของร้านนี้แพงเกินไป ถึงจะปลีกตัวออกมาได้
ร้านที่เราแวะค่อนข้างสะอาด ถือว่าดูดีเลยล่ะ มีคนศรีลังกาเข้ามาทานอาหารที่นี่กันเป็นครอบครัว เราสั่งพิซซ่ากับชาซีลอนมากิน พิซซ่าถือว่าใช้ได้ แต่ชาซีลอนเป็นแบบซองสำเร็จรูป ชาในร้าน local ดีกว่าเยอะเลย แต่ได้เห็นร้านอาหารอีกแบบและเปลี่ยนบรรยากาศบ้างก็ดี
กอลล์เหมาะที่จะเป็นเมืองท่าสำหรับการค้า ชาวดัชต์จึงเดินเรือมายึดที่นี่ต่อจากชาวโปรตุเกสในช่วงศตวรรษที่ 17 พวกเขาสร้างกำแพงไว้รับมือกับโปรตุเกส อังกฤษ ฝรั่งเศส เดนมาร์ก และสเปน ชนชาติที่ต่างแย่งกันเป็นเจ้าแห่งทะเล ทำให้ที่นี่มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า Dutch Port
ช่วงศตวรรษที่ 18 กอลล์รุ่งเรืองจากการค้าขายเป็นอย่างมาก นอกจากป้อมทหารแล้ว พวกเขายังมีทั้งโรงตีเหล็ก โรงไม้ และทำเชือก มีกว่า 500 ครอบครัวอาศัยอยู่ที่นี่ มีการจัดตั้งคลังสินค้าและกลุ่มคนขึ้นมาบริหารจัดการเรื่องการค้าขายอย่างเป็นกิจจะลักษณะ มีการนำศาสนาคริสต์เข้ามาเผยแพร่และสร้างโบสถ์โปรเตสแตนต์สไตล์บาโรกไว้ที่นี่ด้วย ต่อมากอลล์ต้องถูกส่งต่อให้กับอังกฤษ หลังจากที่ศรีลังกาตกเป็นเมืองขึ้นของประเทศอังกฤษในช่วงปลายศตวรรษที่ 18
กาลเวลาผ่านไป.. อาคารใหญ่ๆ กลายเป็นโรงแรมหรือร้านอาหารหรูหราสไตล์ยุโรป บ้านหลังเล็กๆ ถูกแปลงเป็นร้านขายของที่ระลึก นักท่องเที่ยวเดินกันให้ขวักไขว่ และมี Hostel ตั้งอยู่จำนวนไม่น้อย และมีบาร์ขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ต่างจากโซนที่อยู่อาศัยของคนในพื้นที่หรือบ้านริมชายหาดที่เราอยู่กันอย่างสิ้นเชิง ที่นี่เป็นเหมือนโซนสำหรับนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะ ไม่คิดเลยว่าจะมีโซนแบบนี้อยู่ในศรีลังกา
ฉันเดินดูของฝากซะเพลิน ก็ไปเตะตาเข้ากับช้างที่ทำจากไม้ขนาดเท่าฝ่ามือ ตกแต่งด้วยเครื่ององค์งดงาม เป็นแบบจำลองของช้างในงานแห่งพระเขี้ยวแก้วนั่นเอง ฉันเลยซื้อเก็บไว้เป็นที่ระลึก
เราแวะที่สถานีรถไฟกอลล์ (Galle Railway Station) เพื่อถามถึงเวลาที่รถไฟจะออกจากสถานีกอลล์กลับไปยังโคลัมโบหลังจากใช้เวลา 2 คืนที่นี่ กอลล์เป็นเมืองที่ไม่ได้คิดไว้ว่าจะมาตั้งแต่ทีแรกแต่ก็ทำให้ประทับใจไม่น้อย ทั้งกระท่อมหลังเล็กๆ ริมชายหาดของชาวบ้าน วิวพระอาทิตย์ตกที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา และเจ้าของร้านข้าวใกล้กับที่พักที่น่ารัก ก่อนกลับเรากลับไปกินที่นั่นอีกครั้งและบอกว่าแกงปลาของที่ร้านอร่อยมากๆ แม่ของเจ้าของร้านได้ฟังก็ยิ้มจนแก้มปริ
ลาก่อนกอลล์ แล้วฉันจะจดจำวิวพระอาทิตย์ตกที่สวยจับใจของที่นี่ไว้เป็นอย่างดี..
Reference:
อ่าน 9 วันในศรีลังกาตอนก่อนหน้าได้ที่นี่: ตอนที่ 6: เงียบสงบที่บาดุลลา
9 วันในศรีลังกา ตอนที่ 6 : เงียบสงบที่บาดุลลา - Take Me Away
Posted at 12:54h, 14 October[…] อ่านต่อได้ที่นี่: ตอนที่ 7 : ชิวๆที่กอลล์ […]
นั่งรถไฟในอินเดีย ตอนที่ 4 : พักใจที่กายา - Take Me Away
Posted at 18:05h, 27 October[…] […]